به مناسبت بزرگداشت حکیم خراسان و زبان ایرانیان ابوالقاسم فردوسی در روز 25 اردیبهشت 1401 در مسجد دانشگاه آزاد نیشابور سخنرانی ای داشتم با عنوان «گزارش شاهنامه فردوسی در شهر ثعالبی نیشابوری».
این مجسمه را دیده اید؟ فکر نکنم!
پیکره ای هشت متری از جنس برنز به وزن 10 تن که از رو به رو به دور دست می نگرد و از پشت سر وقتی که از پنجره های کتابخانه ملی نگاه می کنید در هوای دودآلود زمستان تهران دارد به پرچم ایران سلام می دهد.