یادداشت های دکتر محی الدین قنبری

    برنارد اسپیلکا Bernard Spilka زاده به سال 1926، استاد دانشگاه دِنِور در آمریکا را می توان دانشمندی برتر در روانشناسی دین در 100 سالی که گذشت دانست. او و همکارانش گزارشی سترگ از پژوهش های تجربی انجام شده در قلمرو روانشناسی دین و معنویت را فراهم کرده اند. روانشناسی نیایش نیز به گونه ای ویژه از جمله دامنه هایی بود که او و همکارش کوین لَد در کاری جداگانه نگرش علمی به این رفتار را بررسی کرده بود. گزارش فشرده برنارد اسپیلکا و همکارانش از تجربه دم مرگ بدین قرار است:

   نوجوان که بودم بین سالهای 1365 تا 1370 بود به نظرم، در میان کتابهای پدرم کتابی بود که تجربه های نزدیک به مرگ مسیحیانی را یاد می کرد که از تونلی نورانی رد شده بودند یا عیسای مسیح را دیده بودند و باز به زندگی برگشته بودند. این گزارشها برایم چندان جلوه ای نداشت شبیه به خوابهایی بودند که هر کسی می بیند و خود آن فرد چند گونه تفسیرش می کند. بعدها که با روانشناسی دین و تعبیر تجربه نزدیک به مرگ (تجربه دم مرگ NDE's: near-death experince) آشنا شدم یاد این بیت از مولوی 672 ق افتادم که گفته بود:

بیرون ز تو نیست هر چه در عالم هست

از خود بطلب هر آنچه خواهی که تویی

    برنامه زندگی پس از زندگی در آنتن صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، از اردیبهشت 1399 بر روی آنتن رفت و مخاطبان گسترده ای را به خود جذب کرد. این برنامه وارد معمایی شده بود که حل آن از عهده بیشتر مردم خارج بود ولی تکرار و فراوانی این تجربه در سراسر جهان حکایت از یک واقعیتی دارد که البته تفسیرهای آن بومی و وابسته به ذهن تجربه کننده و فرهنگ اجتماع او است. رفتارهای دینی و معنوی انسانها و حتا جانوران موضوعی است که در روانشناسی دین مورد بررسی و پژوهش قرار می گیرد. امروزه روانشناسی دین و معنویت، دامنه 36 ام از 56 دامنه از گرایشهای تعیین شده در انجمن روانشناسی آمریکا است و دیوید وولف کتابی سترگ در تاریخ و مکاتب روانشناسی دین در سده بیستم دارد. او چند برگی از کتابش را به بررسی های انجام شده در روانشناسی بر تجربه های دم مرگ اختصاص داده است. متن کامل این چند برگ را می توانید در اینجا ببینید: