یادداشت های دکتر محی الدین قنبری

   مدتی است که به این نتیجه رسیده ام که «داوری» کردن بخش مهمی از زندگی انسان است. امری است که برای زندگی فرد و اجتماع نقشی اساسی دارد و در صورت نا به سامانی در آن سامانی در زندگی نخواهد ماند. ما هر روز از پگاه تا خورشد (غروب) دهها بار داوری می کنیم و بر اساس آنها پیشرفت و افق گشایی ها و رنجش و ناراحتی های برای خود و دیگران به وجود می آوریم.

یونسکو، مرکز آموزشی، علمی و فرهنگی ملل در فرانسه، در انواع یادگیری ای که برای انسان امروزی مطرح کرده به مسئله داوری اهمیت ویژه داده است. دین داری نیز نوعی از داوری و سامانه ای از داوری ای های نظری و عملی را در خود دارد. منابع در ایران در این مورد محدود است و بحث چنان که باید و شاید مورد توجه واقع نشده است. در اینجا میل دارم نظر دوستان را به عنوان یک هم اندیشی و مشورت داشته باشم. لطف می کنید اگر نکته ای در پاسخ به پرسش های زیر به نظر شریفتان رسید بیان کنید:

1. مفاهیم مرتبط و مترادف با داوری چیست؟ قضاوت و ... 

2. متغیرهای داوری چیست؟

3. داوری درست چه شرایط و ضوابطی دارد؟

4. اخلاقی یا غیراخلاقی و در نهایت ضداخلاقی بودن یک داوری چگونه مشخص می شود؟

سپاسگزارم.