چه کنیم با مرگ و چه کنیم با زندگی!
از کدام به کدام پناه بریم؟!
شنیدم امروز استاد هنرورزی سرطان گرفته و خود را در خانه حبس کرده
هنرجویانش پیگیر و نگران شده اند و در یافته اند که استادشان بیمار شده
دلداری اش داده اند و غمخواری اش کرده اند و گریسته اند برخی برایش
کوشیده اند تا کمکش کنند و از درد و هزینه هایش بکاهند و
خرد و مهر هر دو می سوزند که گیتی بیفروزند و این چکیده جوانمردی است:
افزون خواستن دیگری بر خود (ایثار).
این جمله را برای یکی از بانوان کوشا و دانای سرزمین فرستادم گفت که زنان در تاریخ مهر ورزیده اند و جوانزنی کرده اند. راست گفتند ایشان.
جوانزنی، جوانمردی یا برنایی و فتوت زبان با ما چه می کند! زبان جغرافیای ذهن آدمی است و ادبیات دستور زبان است و دستور زندگی. هر واژه اش برچسبی است و ظرفی که در آن می اندیشیم و زندگی می کنیم. به چه زبان گفتار می باید گفت؟ می گوییم و لال می شویم می اندیشیم و می ریشیم.